میثم دارو پلاست

مقدمه

با توجه به دغدغه‌های زیست‌محیطی، این روزها ظروف یکبار مصرف گیاهی به‌عنوان جایگزین ظروف پلاستیکی حسابی روی بورس هستند. روی بسته‌بندی‌هاشون پره از شعارهایی مثل «کاملاً تجزیه‌پذیر»، «دوستدار طبیعت» یا «بدون ضرر برای سلامت». اما آیا واقعاً این ظروف همون‌قدر که ادعا می‌کنن، بی‌ضرر و مفیدن؟ یا فقط یه تصویر سبز قشنگه برای آرام کردن وجدان خریدار و سود بیشتر تولیدکننده؟ توی این مقاله قراره بدون تعارف، یه نگاه واقعی به معایب ظروف یکبار مصرف گیاهیبندازیم.

۱. تجزیه‌پذیری، نه همیشه و نه همه‌جا

خیلی از این ظروف نوشته "قابل تجزیه در طبیعت"، اما واقعیت اینه که بیشترشون فقط توی شرایط خاص صنعتی مثل دمای بالا، رطوبت مناسب و وجود باکتری‌های خاص تجزیه می‌شن. یعنی اگه بندازی‌شون توی طبیعت، خیلی فرقی با پلاستیک معمولی نمی‌کنن و ممکنه ماه‌ها یا حتی سال‌ها باقی بمونن.

۲. هزینه‌ی تولید بالاتر و مصرف انرژی بیشتر

برای تولید این ظروف باید از منابعی مثل نشاسته ذرت، نیشکر یا ساقه‌ی گندم استفاده بشه. اولاً که این کار می‌تونه روی امنیت غذایی تأثیر بذاره، چون زمین‌هایی که می‌تونن غذا تولید کنن، صرف تولید مواد اولیه برای ظرف می‌شن. دوماً فرایند تبدیل این منابع به ظروف هم انرژی زیادی مصرف می‌کنه که خودش ردپای کربنی داره.

۳. فریب تبلیغاتی و نبود نظارت

خیلی از برندها فقط از اسم «گیاهی» استفاده می‌کنن، در حالی که ممکنه بخشی از ظرف یا حتی پوشش داخلی‌اش از پلاستیک یا مواد شیمیایی باشه. چون نظارت دقیق و استاندارد یکسانی برای این صنعت وجود نداره، هر کسی می‌تونه ظرفش رو «سبز» معرفی کنه، حتی اگه واقعاً نباشه.

۴. دوام و عملکرد ضعیف‌تر نسبت به پلاستیکی‌ها

بعضی از ظروف گیاهی مخصوصاً وقتی گرم یا خیس می‌شن، تغییر شکل می‌دن، نشت می‌کنن یا حتی زود خراب می‌شن. برای همین، توی بعضی موارد دوباره افراد مجبور می‌شن از ظروف پلاستیکی استفاده کنن یا تعداد بیشتری ظرف گیاهی مصرف کنن که خودش بیشتر شدن زباله رو به همراه داره.

۵. گران‌تر بودن برای مصرف‌کننده

قیمت این ظروف نسبت به انواع پلاستیکی خیلی بالاتره. شاید بشه گفت که مصرف اون‌ها برای مراسم یا رستوران‌های کوچک، یه گزینه‌ی اقتصادی نیست. برای همین خیلی‌ها یا از خیرش می‌گذرن یا ازشون فقط در مراسم‌های خاص استفاده می‌کنن.

نتیجه‌گیری

درسته که ظروف یکبار مصرف گیاهی می‌تونن گزینه‌ای بهتر از پلاستیکی‌ها باشن، اما به شرطی که درست تولید شده باشن، به‌صورت مسئولانه مصرف بشن و بعد از مصرف هم به شکل اصولی دفع بشن. در غیر این صورت، استفاده از این ظروف هم می‌تونه یه «ظاهر سبز» برای یه مشکل قدیمی باشه. پس بهتره قبل از خرید و مصرف، خوب تحقیق کنیم و تا حد امکان، از ظروف چندبار مصرف استفاده کنیم که هم برای جیبمون خوبه، هم برای زمین.